Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
oyux — I (Çənbərək, Gədəbəy, Gəncə, Kürdəmir, Mingəçevir, Şəki) bax ovux. – Oyux yeri ayırmaxdan yanadı (Gəncə); – Qo:ruğa oyux qoymışam (Şəki) II (Cəbrayıl, Zəngibasar, Kürdəmir, Mingəçevir, Şəki) taxılı, bostanı, meyvəni və s. quşlardan və ya hər… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
badgird — f. qasırğa … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
gird(i)bad — f. «dönən, fırlanan külək» qasırğa, tufan, boran … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
boran — is. Küləkli qar və yağış; çovğun, qasırğa. Borana düşmək. – Kərəməli, yollarım toz, qubar oldu; Boran oldu, çovğun oldu, qar oldu. Aşıq Kərəm. Bunların <Xədicə və uşaqların> ah naləsi, boranın gurultulu səsi bir birinə qarışmışdı. S. S. A … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çarpaşıq — 1. sif. Dolaşıq, dolanbac, qarışıq. Qudurğan qasırğa, çarpaşıq yollar; Yolumda zülmət var, uçurumlar var. Ə. C.. Bu çarpaşıq dalğalarda özün göstər mənə yol. S. V.. 2. is. məc. Anlaşılmazlıq, dolaşıqlıq, keşməkeş. Ah! Ölən məhəbbət! Ah! Ölən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çovğun — is. Küləkli qar və ya yağış; boran, qasırğa. Çovğuna düşmək. – Bir saat çəkmədi ki, çovğun şiddətləndi, üfüq tutuldu, göy qaraldı, yer ağardı. M. C.. Yağış yağıb, külək əsib, çovğun qopmuşdu. Ə. Ə.. // Çovğunlu hava. <Qəhrəman:> Ötən qış… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fırtına — is. 1. Güclü küləklə dənizin şiddətlə dalğalanması; qasırğa, tufan. Dənizdə fırtına var. – Elə bu vaxt fırtına; Daha da bərk gurladı. İ. Səfərli. Sakit görünsə də çox zaman dəniz; Orda çovğun da var, fırtına da var. H. Arif. // Fırtınalı hava. Bu … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
karvanqovan — sif. Çox şiddətli külək, qasırğa haqqında. İncə ətir yayırdı bağçadakı çiçəklər; Uzaqdı bu həyətdən karvanqovan küləklər. S. Rüst … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
siklun — <yun. kyklon – fırlanan> 1. Sıx buludlu və yağmurlu havada atmosferin qasırğalı, burağanlı hərəkəti. 2. Qasırğa, boran … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tufan — is. Çox şiddətli, küləkli qar və ya yağış; qasırğa, çovğun, boran, fırtına. Yox, bizim bağlarımız bunlara öyrəncəlidir; Dözəcək yellərə, tufanlara öyrəncəlidir. S. Rüst.. Tufan həftələrlə davam etdi. S. R.. Tufan qopmaq – tufan olmaq, tufan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
